تحلیل مدیریت استراتژیک در کلانشهر مشهد با بکارگیری مدل swot

امروزه فشردگی زمان و فضا ، افزایش سرعت تغییرات ، انتقال مرکز ثقل تصمیمات سیاسی- اقتصادی از سطح ملی به سطح منطقه ای و پر رنگ شدن نقش کلانشهرها از یکسو، و نیز مطرح شدن رقابت و همکاری به عنوان دو مبحث مهم در مدیریت شهری ، نشان می دهد که شهرها با شرایطی متغیر و چالشی روبه رو هستند. بنابراین نیاز است تا مدیران شهری بدانند که در این جهان پر آشوب : شهر آنها "کجاست"، "به کجا می رود"، " به کجا باید برود" و"چگونه می خواهد برود". پاسخ به این پرسش ها نیازمند فرآیند تدوین، اجرا و ارزیابی استراتژی ها خواهد بود، که این فرآیند، نیازمند مدیریت استراتژیک می باشد. در همین راستا، اهداف این پژوهش عبارتند از تبیین ساختاری - کارکردی مدیریت استراتژیک در کلانشهر مشهد (تحلیل رابطه مدیریت استراتژیک با مدیریت یکپارچه و مدیریت مشارکتی ، و همچنین تعیین جایگاه هر یک از آنها در مدیریت شهری مشهد) ، شناسایی عوامل داخلی و خارجی تاثیرگذار بر مدیریت استراتژیک در شهر مشهد، وهمچنین ارائه راهبردهایی برای حرکت به سوی یک مدیریت استراتژیک شهری. در این پژوهش، 384 پرسشنامه بین شهروندان و تعداد 21 پرسشنامه بین کارشناسان شهری پخش گردید. در این پژوهش ، شاخص های مدیریت استراتژیک شهری مشخص شد که عبارت شدند از: شاخص اطلاعات ، تفکر استراتژیک ، تعهد، خودنوسازی، خودارزیابی، ثبات نسبی ، شفافیت ، شهروندمداری ، مشارکت ، محیط زیست، یکپارچگی و شاخص بسیج منابع. تحلیلها نشان داد که مدیریت شهری مشهد، از نظر مدیریت یکپارچه ، مدیریت مشارکتی و مدیریت استراتژیک شهری دارای ضعفهای ساختاری - کارکردی عمده ای است بطوری که هر سه نوع مدیریت ، در شهر مشهد جایگاه شایسته ای ندارند. تحلیل های swot نشان داد که : 1- در راستای مدیریت استراتژیک شهری ، شهر مشهد از یکسو با وضعیت نابسامان درونی روبه روست و از دیگر سو نیز نتوانسته است از فرصت ها بهره بگیرد و از تهدیدهایی که با آنها مواجهه است، دوری گزیند 2- در راستای مدیریت استراتژیک شهری ، مدیریت شهری مشهد در موقعیت تدافعی (wt) قرار گرفته است. تحلیلها نشان داد که مدیریت شهری مشهد، بنا بر موقعیت تدافعی خود، باید استراتژی های زیر را به ترتیب در اولویت قرار دهد: 1- حل مشکلات و بحران های روزمره ی شهری. 2- افزایش هم افزایی مدیریت شهری. 3- حفظ ثبات سیستم شهری به جای تکامل سیستم شهری.